Првпат објавена во 1961 година, збирката Триесеттата година е циклус од седум раскази што се занимаваат со темите на времето по војната во Германија и Австрија. Иако на почетокот јавноста реагирала повлечено на ова прво прозно дело, тоа сепак важи за еден од најважните текстови на германски јазик по 1945 година. Седумте раскази тематизираат насилство, уништување и навикнување на општествените очекувања, но речиси во сите раскази станува збор и за љубовта меѓу маж и жена, во која половите ја заземаат нивната позиција далеку еден од друг и го пропуштаат мигот за почеток на нови форми на врската.