Стојчевски постојано укажува на претпазливоста, на опрезот, на опасноста. И на стравот. Во неразделно единство живеат страста и опасноста, убавината и смртта, мигот и вечноста, светлината и мракот. Една реалност што добива метафички набој со кој авторот, при сиот занес и заборав, смета, мисли, внимава и ја пренесува на нас, вели во рецензијата на книгата академик Матеја Матевски.