Ова е краток роман во традицијата на Труман Капоте, но со жртвата како тема. Движејќи се безмилосно и хипнотички меѓу минатото и сегашноста, меѓу гласот на Луј и гласот на замислениот раскажувач, делото е прецизно како полициски извештај и љубопитно како мемоари. Го бележи не само расизмот и хомофобијата на француското општество, туку и нивни суптилни ефекти врз љубовниците, браќата и сестрите, сопрузите и сопругите.